KOMONICA BŁOTNA (LOTUS ULIGINOSUS Sehk.)
Rodzina: motylkowate (Papilionaceae)
Jest to dość duża (do 90 cm wysokości) bylina o podnoszących się, bogato rozgałęzionych i wiotkich łodygach, tworząca długie, zakorzeniające się rozłogi. W przeciwieństwie do komonicy zwyczajnej (Lotus corniculatus L.), rosnącej na miejscach suchych, łodyga jej jest wewnątrz pusta. Liście składają się z 5 listków z wierzchu żywozielonych, od spodu z sinawym odcieniem. Para listków przy nasadzie liścia złożonego zastępuje zmarniałe przylistki.
Główkowate kwiatostany złożone są z 8—12 żywożółtych, a przed rozwinięciem czerwono nabiegłych kwiatów. Kwiaty są dwubocznie symetryczne, o koronie złożonej z 5 nierównych płatków. Górny, tzw. żagielek, jest największy. Niżej znajdują się 2 wąskie, zwane skrzydełkami, 2 dalsze zaś są u góry zrośnięte i tworzą łódeczkę, w której ukryte są pręciki i słupek. Pręcików jest 10; 9 z nich zrasta się, tworząc rodzaj rurki, 1 zaś jest wolny.
Czas kwitnienia przypada na czerwiec i lipiec. Kwiaty zapylane są przez owady.
Owocem jest równowąski, obły strąk z okrągłymi, ciemnozielonymi lub brązowymi nasionami.
Jest to wartościowa roślina pastewna, w niektórych krajach nawet miejscami uprawiana. U nas rośnie pospolicie na mokrych łąkach i nad brzegami wód w zachodniej i środkowej części niżu oraz na Podkarpaciu. Występuje prawie w całej Europie, sięgając na północy po Anglię, północną Norwegię i środkowe rejony europejskiej części ZSRR, na południu zaś po Hiszpanię, Włochy i północne kraje Półwyspu Bałkańskiego. Poza tym rośnie w północnej Afryce, na Maderze, w Małej Azji i w Tybecie.
KNIEĆ BŁOTNA CZYLI KACZENIEC (CALTHA PALUSTRIS L.)
Rodzina: jaskrowate (Ranunculaceae)
Bylina ta dorasta do 50 cm wysokości. Pęd jej płożący lub podnoszący się ma barwę zieloną, czasem tylko u podstawy jest czerwono nabiegły. Liście odziomkowe osadzone są na długich ogonkach. Blaszki ich są okrągławosercowate lub nerkowate, na brzegach karbowane. Liście łodygowe mają ogonki krótsze, a najwyższe są siedzące; wszystkie mają barwę ciemnozieloną i są błyszczące. Z niewielkiego kłącza wyrastają liczne, niezbyt głęboko wrastające w glebę korzenie.
Kwiaty są duże, osiągają czasem średnicę 4 cm; mają 5 lub więcej jajowatych działek, wewnątrz żółtych i błyszczących, na zewnątrz zielono nabiegłych. Nektar wydzielany jest z płaskich zagłębień koło zalążni. Słupków jest 5—8, każdy opatrzony krótką szyjką. Liczne pręciki ułożone są spiralnie. Kwiaty odwiedzane bywają chętnie przez różne owady. Okres kwitnienia trwa od marca do maja, bywają jednak wypadki, że kwiaty pojawiają się po raz drugi w czasie od lipca do października.
Owoce w postaci krótkodzióbkowych i poprzecznie żyłkowanych mieszków ułożone są gwiazdkowato. W każdym z nich znajdują się liczne nasionka, mogące pływać po powierzchni wody.
Kaczeniec jest piękną, ozdobną byliną, rosnącą w całej Polsce na miejscach podmokłych — na wilgotnych łąkach, przy strumieniach, rowach i stawach. Występuje w całej Europie, w klimacie umiarkowanym i północnych regionach Azji oraz w północnej części Ameryki Północnej.
