SIT SKUPIONY (JUNCUS CONGLOMERATUS L.)
Rodzina: sitowate (Juncaceae)
Sit skupiony (nie mylić z sitowiem) jest byliną, tworzącą zbite kępy i dorastającą do 1,2 m wysokości. Łodygi jej są zielone, bezlistne, pod kwiatostanem żeberkowane (u situ rozpierzchłego gładkie), wewnątrz wypełnione białą, gąbczastą, martwą tkanką rdzenia.
Liście podobne są do łodygi i wyrastają u jej nasady. U podstawy łodyg znajdują się pochwiaste, brunatne łuski. Podsadka stanowi pozorne przedłużenie łodygi, wskutek czego kwiatostan osadzony jest bocznie (pozornie). Jest on zbity, kulisty, złożony z licznych drobnych kwiatków. Okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę i składa się z 6 lancetowatych, ostro zakończonych, czerwonobrunatnych działek. Trzy (rzadziej 4, 5, 6) pręciki otaczają jajowaty, 3-boczny słupek z niezbyt długą szyjką, zakończoną 3 skręconymi znamionami. Zapylanie odbywa się za pomocą wiatru.
Okres kwitnienia trwa od czerwca do sierpnia. Znane są mieszańce z sitem rozpierzchłym i innymi gatunkami.
Owocem jest 3-boczna brązowa torebka z licznymi drobnymi nasionami, wysiewanymi z torebki przez wiatr, który porywa je i przenosi na znaczne odległości.
Sit skupiony występuje pospolicie w całej Polsce, sięgając w góry aż po regiel górny. Rośnie zarówno na torfie jak i na gruncie mineralnym, na wilgotnych łąkach, pastwiskach, przy brzegach rowów odwadniających oraz w zarastających dołach po-torfowych. Występuje prawie w całej Europie, na Kaukazie, w Małej Azji, na Syberii, w północnej Afryce, na Nowej Zelandii i w Brazylii.
SIT CZŁONOWATY (JUNCUS ARTICULATUS L., synonim: Juncus lamprocarpus Ehrh.)
Rodzina: sitowate (Juncaceae)
Jest to bylina o czołgających się kłączach, dorastająca do 60 cm wysokości. Cała roślina jest barwy żywozielonej. Łodyga jest prosta, czasem podnosząca się, w przekroju okrągła. Z kolanek jej wyrastają liście, z których najniższe zredukowane są do pochew, wyższe zaś, w przekroju okrągławe lub nieco spłaszczone, mają blaszkę liściową z wyraźnie zaznaczonymi przegrodami.
Kwiaty skupione są po 3—8 w półkulistych główkach, te zaś tworzą luźne, szerokie rozrzutki. Okwiat jest prosty i składa się z 6 ostro zakończonych działek barwy kasztanowatej. Pręciki w liczbie 6 otaczają słupek o krótkiej szyjce i 3 żółtawych znamionach. Zapylanie odbywa się, podobnie jak u gatunków poprzednich, przez wiatr. Czas kwitnienia przypada na okres od czerwca do września. Owocem jest torebka jajowata, szpiczasto zakończona, długości działek okwiatu lub nieco od nich dłuższa.
Sit ten jest bardzo pospolity na mokrych łąkach, pastwiskach, nad brzegami rowów odwadniających oraz w zarastających dołach potorfowych. Rośnie w całej Polsce aż po wyższe położenia górskie. Występuje w Europie, Azji, północnej Afryce, we wschodniej części Ameryki Północnej. Zawleczony został do południowej części Afryki i na Nową Zelandię.
