TURZYCA ZAOSTRZONA (CAREX GRACILIS Curt.)
Rodzina: turzycowate (Cyperaceae)
Jest to roślina wysoka (do 1,5 m), o pełzającym kłączu i szerokich (1 cm), często dłuższych od łodygi, zielonych liściach. Łodyga jej jest prosta, tylko w górze nieco przegięta.
Ciemne, długie (do 10 cm), dość cienkie kłoski są rozdzielnopłciowe: męskie (2—4) osadzone w górze, żeńskie (3—5) wyrastające niżej, najniższe z nich zwisające na szypułkach. Przysadki są brązowe, czasem prawie czarne, z zielonym grzbietem, zwykle dłuższe od zielonych pęcherzyków. Blaszka najniższej podsadki przewyższa zwykle pęd. Znamiona są 2.
Kwitnie w kwietniu i maju. Tworzy mieszańce z turzycą pospolitą.
Rośnie przy brzegach rowów odwadniających, stawów, jezior. Występuje również na łąkach. Lubi miejsca przynajmniej okresowo zalewane. Rośnie prawie w całej Europie, w zachodniej i północnej Azji, północnej Afryce oraz w Ameryce Północnej.
TURZYCA BRZEGOWA (CAHEX RIPARIA Curt.)
Rodzina: turzycowate (Cyperaceae)
Jest to prawdziwy olbrzym wśród naszych turzyc, dorasta bowiem do 2 m wysokości. Tworzy grube, podziemne rozłogi.
Liście jej są bardzo szerokie (do 2 cm) o płaskiej blaszce liściowej z wyraźnym rynnowatym zagłębieniem pośrodku; barwa ich jest trawiastozielona, zaś pochwy liściowe są czerwonobrunatne.
Łodygi proste, ostre na kantach, opatrzone są na szczycie kwiatostanem składającym się z 3—5 grubych, cylindrycznych kłosków męskich i z położonych pod nimi 3—4 maczugowatych kłosków żeńskich, z których najniższy zwisa zwykle na dość długiej szypułce. Przysadki są brunatne z zielonym grzbietem, pęcherzyki — jajowate, początkowo zielone, później brązowoszare. Z dzióbka pęcherzyka wychylają się 3 znamiona.
Kwitnie w maju.
Jest to roślina pospolita na niżu, rosnąca przy brzegach zbiorników wodnych, w miejscach okresowo podtapianych, w olszniakach. Występuje zwykle w niewielkich skupieniach. Zasięgiem swym obejmuje prawie całą Europę (brak jej tylko na północy i miejscami na południu), Kaukaz, Małą Azję i Afrykę północną.
