BAGNO ZWYCZAJE (LEDUM PALUSTRE L.) Rodzina: wrzosowate (Ericaceae)
Ten zimozielony krzew dorasta do 1,5 m wysokości. Jego gałązki za młodu rdzawe, kutnerowate, później są nagie, pokryte brązową korą. Liście są równowąskie lub lancetowate, o silnie podwiniętych brzegach, z wierzchu ciemnozielone, od spodu pokryte rdzawym kutnerem. Cała roślina pachnie bardzo silnie i odurzająco.
Kwiaty osadzone na długich, pokrytych gruczołkami szypułkach zebrane są w szczytowe baldachy. Kielich o 5 jajowatych, pokrytych gruczołkami działkach otacza białą koronę o 5 wolnych płatkach. Jeden 5-krotny słupek otoczony jest przez 10 pręcików z długimi nitkami i pylnikami, otwierającymi się na szczycie 2 otworkami. Zazwyczaj najpierw dojrzewa słupek, później pręciki.
Czas kwitnienia przypada na maj i czerwiec.
Owocem jest 5-komorowa torebka, w czasie dojrzałości zwisająca ku dołowi i otwierająca się od dołu 5 klapami. Drobne, wrzecionowate nasionka rozsiewane są przez wiatr.
W Polsce występuje na całym niżu, na północy — pospolicie, na południu — rzadziej, w Sudetach i Karpatach — w rozproszonych stanowiskach po regiel górny. Tworzy zwykle mniejsze lub większe kępy, czasem — zwarte zarośla. Występuje na niezbyt mokrych mszarach torfowcowych, w wilgotnych, zatorfionych lasach sosnowych lub sosnowo-brzozowych oraz na wrzosowiskach położonych na torfie lub zatorfionej glebie mineralnej. Rośnie w północnej części Europy oprócz krajów zachodnich (Anglii, Irlandii, Francji, Belgii, Holandii, Danii). Znane jest z Uralu, północnej i środkowej Azji, północnej Korei i północnej Japonii. Występuje również na północy Ameryki Północnej aż po Alaskę oraz we wschodniej i zachodniej Grenlandii.
Jest to roślina trująca.
