Rodzaj Carpinus — Grab
Drzewa lub krzewy o korze gładkiej, ciemnopopielatej, prawie czarnej, liściach symetrycznie wydłużonych, karbowanych na powierzchni, długo utrzymujących się na drzewie jesienią. Kwiaty zebrane w bazie, ukazują się na wiosnę razem z liśćmi. Owocem jest żeberkowaty orzeszek, opatrzony dużym trójklapowym skrzydełkiem.
Graby są rozmnażane przez wysiew nasion zaraz po zbiorze lub wiosną, po uprzedniej stratyfikacji. Wschodzą nierównomiernie, czasami do 2 lat.
Wymagają gleby ciężkiej, gliniastej, żyznej, próchnicznej, chętnie wapiennej, ale rosną również i na przeciętnej. Znoszą zacienienie.
Znaczenie dekoracyjne mają głównie na szpalery i wysokie żywopłoty. Grabów jest przeszło 20 gatunków, z tego jeden występuje w Polsce.
Carpinus betulus — Grab pospolity. Pochodzi z Europy i zachodniej Azji. W Polsce drzewo leśne, w górach spotykane na wysokości 700 m n.p.m. Wysokość do 20 m, średnica korony 10-15 m. Pień gładki, krótki, prosty, zwłaszcza w dolnej części falisty. Pąki długości do 1 cm, ostro zakończone, wielołuskowe. Liście symetryczne, podłużne, jajowate, zaostrzone, u nasady zaokrąglone lub sercowate, z karbami na powierzchni, lekko połyskliwe, z brzegu ostre, potrójnie piłkowane. Kwitnie w końcu kwietnia, na początku maja. Owocostany zwisłe, wielonasienne.
Grab pospolity należy do rzadkich drzew cieniolubnych, znoszących dobrze ciepło. Jest jednym z lepszych drzew żywopłotowych, zastosowany w wielu parkach polskich, np. w parku oliwskim. Na uwagę zasługuje C. betulus ,Columnaris’ — grab pospolity kolumnowy, o wąskim pokroju kolumnowym występującym w młodym wieku, przypominający topolę włoską. W wieku starszym drzewa mają korony jajowate, dość szerokie, gęste. Rośnie powoli, żyje długo.
