Zimozielone rośliny liściaste
Większość zimozielonych roślin liściastych wytwarza od dwóch do trzech przyrostów rocznie, w zależności od przebiegu wegetacji. Zazwyczaj utworzony z nich żywopłot strzyżemy dwa razy w ciągu sezonu wegetacyjnego: pierwszy raz wczesną wiosną, gdy miną mrozy, a drugi w czerwcu, skracając świeżo wytworzone przyrosty mniej więcej o połowę i nadając roślinom pożądaną formę. W przypadku bardziej złożonych kształtów, możemy korzystać z szablonów wyciętych ze sklejki.
Rośliny liściaste
Rośliny liściaste, np. ligustr pospolity, tniemy dwa, trzy razy w roku, za każdym razem skracając nowy przyrost o jedną drugą lub dwie trzecie jego długości. Odpowiedni termin to wczesna wiosna, przełom czerwca i lipca, kiedy nowe przyrosty roczne osiągną już swą pełną długość, oraz późne lato. Klon polny, grab i buk strzyżemy po rozwoju liści, najlepiej w czerwcu i lipcu.
Rośliny iglaste
Żywopłoty z żywotników, cyprysików, jałowców czy cisów formuje się bardzo łatwo. Młode rośliny przycinamy na wiosnę, przed rozpoczęciem wegetacji, a potem latem – jednak nie później niż w sierpniu, by młode odrosty miały czas na zdrewnienie przed zimą. Świeże odrosty przycinamy o połowę, nadając żywopłotowi pożądany kształt. W późniejszych sezonach wegetacyjnych, kiedy zdolności regeneracyjne żywopłotu maleją, zazwyczaj wystarcza jedno strzyżenie w roku, zwykłe w czerwcu lub lipcu.
Żywopłoty kwitnące i owocujące
Większość krzewów ozdobnych kwitnących wiosną, np. forsycje czy pigwowce, przycinamy zaraz po kwitnieniu, skracając pędy z zasychającymi kwiatami o jedną trzecią, nad pierwszym pąkiem skierowanym na zewnątrz korony. Podobnie postępujemy z krzewuszką, złotłinem, suchodrzewem, kolkwicją, jaśminowcem i tarniną.
Krzewy, które kwitną później, od czerwca do końca lata, np. tawuły japońskie czy pięciorniki, tworzą pąki kwiatowe na pędach wyrosłych w danym okresie wegetacyjnym. Takie krzewy przycinamy już na przedwiośniu 10-15 cm nad ziemią lub o dwie trzecie skracamy pędy zeszłoroczne. W ten sposób pobudzimy rośliny do wytworzenia gęstych przyrostów i obfitego kwitnienia.
W wypadku ognika w połowie lata skracamy tegoroczne pędy o połowę, a jesienią ewentualnie równamy odrosty. W efekcie na krzewach pojawi się mniej owoców, zachowamy jednak pożądaną formę żywopłotu.
Duże liście – wskazówki. Przycinanie nożycami krzewów o dużych liściach, np. u laurowiśni, powoduje przecięcie lub poszarpanie wielu blaszek liściowych. Warto pojedyncze pędy skracać sekatorem ręcznym – praca żmudna, ale atrakcyjny wygląd żywopłotu murowany.
Formowanie żywopłotu
Żywopłot powinien być szerszy u podstawy i delikatnie zwężać się ku górze. Taki kształt zapewnia dostęp do światła także dolnym partiom roślin oraz zapobiega gromadzeniu się zimą śniegu na górnej powierzchni żywopłotu. Krawędzie żywopłotu możemy zaokrąglać.
1. Równe przycięcie żywopłotu ułatwi nam rozciągnięcie sznurków pomiędzy dwoma palikami: górny wyznaczy poziomą linię cięcia, a dolny, u podstawy, będzie pełnił funkcję pomocniczą.
2. Ostrożnie przycinamy żywopłot, uważając, by nie przeciąć sznurków!
3. Strzyżenie rozpoczynamy od przycięcia wierzchołków roślin. Zwracamy uwagę, by przycięta powierzchnia żywopłotu tworzyła płaszczyznę poziomą.
