Rodzaj Pterocarya — Skrzydłorzech
Drzewa te rzadko tworzą pojedyncze pnie, zwykle rozgałęziają się przy ziemi. Liście pierzaste, rozmieszczone skrętolegle, opadają na zimę. Rdzeń w pędach przerywany. Owocami są oskrzydlone orzeszki, średnicy do 2 cm, w wąskich, długich, zwisających gronach, dojrzewające we wrześniu.
Skrzydłorzechy są rozmnażane z siewu lub licznych odrostów korzeniowych, młode siewki wymagają okrycia na zimę. Lubią glebę żyzną, wilgotną, próchniczną, stanowiska ciepłe, słoneczne. Stanowią ładne drzewa parkowe, które należy sadzić pojedynczo lub niewielkimi grupami na otwartej przestrzeni (na rozległych trawnikach).
Pterocarya frazinifolia — Skrzydłorzech kaukaski. Pochodzi z Kaukazu i północnej Persji. Wysokość do 20 m. Młode osobniki rozgałęziają się przy ziemi, dając odrosty korzeniowe. Kora ciemnoszara, na starych pniach głęboko bruzdowana. Pędy oliwkowobrunatne. Liście długości do 45 cm, 11-27-listkowe. Listki boczne cienkie, podłużniejajowate, krótko zaostrzone, długości do 12 cm, ostro piłowane, ciemnozielone i błyszczące, od spodu owłosione. Owocostany z drobnymi orzeszkami, długości do 50 cm. Piękne drzewa do sadzenia w dużych parkach, na rozległych trawnikach, w wilgotnych stanowiskach.