Betula verrucosa (B. pendula, B. alba) — Brzoza brodawkowata (B. gruczołkowata, B. płacząca, B. biała). Pochodzi z Europy i zachodniej Azji. Wysokość 20-25 m. Korona walcowata, lekka w budowie, średnicy 5-10 m. Kora biała, łuszcząca się okrężnie, pień prosty, równy, u podstawy spękany. Młode pędy nagie, o korze ciemnej z odcieniem czerwonawym, obficie pokryte brodawkami (gruczołkami), charakterystycznie zwisające. Liście długości 4-7 cm, nagie, romboidalne lub trójkątne, z ostrym wierzchołkiem, nierównomiernie podwójnie piłkowane. Młode liście lepkie. Liście na krótkopędach zwykle osadzone po dwa. Kwiatostany męskie długości do 8 cm, osadzone pojedynczo lub po 2-3, siedzące. Kwiatostany żeńskie osadzone na długich szypułkach pojedynczo, zwisają. Owocostany długości do 4 cm.
Brzoza brodawkowata rośnie w Polsce wszędzie, występuje na terenach piaszczystych, suchych, często z jałowcem i sosną. Jest ona jednym z najładniejszych drzew krajowych, ozdobna przez cały rok, nadaje się do wysadzania alei. Dobrze znosi kurz i inne zanieczyszczenia powietrza. Może być sadzona na nieużytkach przemysłowych.
Z cennych odmian brzozy brodawkowatej należy wymienić:
B. verrucosa ,Youngi’ — brzoza brodawkowata Younga, o charakterystycznej parasolowatej koronie, pędach nisko zwisających. Odmianę tę rozmnaża się przez szczepienie w koronę na różnej wysokości pnia. Przy stosowaniu do ogrodów skalnych szczepi się nisko. Często wysadzana na cmentarzach.
B. verrucosa ,Fastigiata’ — brzoza brodawkowata stożkowata. Kształtem zbliżona do topoli włoskiej, tworzy korony średnicy 2,5-5 m, gałęzie często nieco pogięte, sztywne, wzniesione pod kątem ostrym, co nadaje jej wrzecionowaty pokrój. Gatunek wolno rosnący, jak wszystkie brzozy-krótkowieczny.
B. verrucosa ,Dalecarlica’ (,Laciniata’) — brzoza brodawkowata strzępolistna. Tworzy drzewa o smukłych pniach, bardziej ażurowych koronach, gałęziach zwisających, pokrytych głęboko powcinanymi liśćmi. Drzewo o dużych walorach dekoracyjnych.
Betula oycoviensis (B. verrucosa var. oycoviensis) — Brzoza ojcowska. Różni się od brzozy brodawkowatej głównie mniejszymi liśćmi i niższym wzrostem (wysokość do 6 m), występuje u nas nielicznie, m. in. w dolinie Ojcowskiej. Jest drzewem chronionym.
Betula x Hoseri — Brzoza Hosera. Otrzymana w arboretum w Kórniku. Jest to mieszaniec o żółtawoszarej korze, stosunkowo dużych liściach.
